วันอังคารที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556

กว่าจะ.."MoreThaN"

 
.....................
 
 
"ต่างที่"
 
"ต่างทาง"
 
"ต่างความคิด"
 
 แต่...
 
เรามี "อุดมการณ์" เดียวกัน
 
 
.......................
 
 
          กว่าจะมาเป็น MoreThan Magazine ในวันนี้ พวกเราพบกับอุปสรรคมากมาย เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ปะปนกันไป จนในบางครั้งก็เกิดความรู้สึกท้อแท้ไปบ้างในบางที แต่อุปสรรคทั้งหลายนั้นก็เป็นเสมือนเครื่องพิสูจน์ ที่เป็นตัวกำหนดว่าเราจะก้าวไปสู่ความ "MoreThaN" ได้หรือไม่?
 

.......................
         
 
 
 
 
 
ฮาโหลล.....
 
          สวัสดีชาวบล๊อกที่น่ารักทุกผู้ทุกคนเด้อค่ะเด้อ >_< เมื่อไม่นานมานี้ปลายกับเพื่อน ๆ ได้ร่วมกันผลิตนิตยสารขึ้นมาเล่มนึง ซึ่งเป็นงานที่ต้องทำส่งอาจารย์ ในรายวิชาการผลิตสื่อสิ่งพิมพ์ค่ะ นิตยสารเล่มดังกล่าวนั้นมีชื่อว่า "MoreThaN" หรือจะแปลเป็นไทยก็คือ "มากกว่า" แต่ปลายขอใช้เป็นคำว่า "ได้อีก" ก็แล้วกันนะ ด้วยความชอบส่วนตัวค่ะ 5555
 
          หากจะถามว่า "MoreThaN Magazine" นั้นมีความ "ได้อีก" กว่านิตยสารเล่มอื่น ๆ ทั่วไปยังไง? ปลายก็จะบอกคำตอบให้ชาวบล๊อกได้ทราบกันเลยนะคะว่า นิตยสารเล่มนี้เป็นวาไรตี้สำหรับวัยรุ่น ที่กระหายความแปลก ชอบความแหวกแนว และหลงใหลในความต่าง แต่ในความต่างนั้น ต้องแตกต่างอย่างสร้างสรรค์เพียงเท่านั้นนะคะ  เอ๋...อย่างนี้ชาวบล๊อกคงรู้กันแล้วใช่มั้ย ว่านิตยสารที่ปลายทำนั้น "ได้อีก" กว่าเล่มอื่น ๆ ยังไง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
           ต่อไปปลายมาเล่าถึง "สิ่งสำคัญ" สุด "ประทับใจ" จากการทำนิตยสารเล่มนี้กันดีกว่า สิ่งนั้นก็คือ "มิตรภาพ" ใหม่ ๆ ค่ะ ในการทำงานครั้งนี้เป็นการทำงานร่วมกันครั้งแรกของสมาชิกในกลุ่มทุกคน ถือว่าแปลกใหม่ดีนะ แต่ในช่วงแรกนั้นสำหรับตัวปลายเองก็รู้สึกแปลกบ้าง เป็นเพราะเราอาจจะเคยชินกับการทำงานร่วมกับเพื่อนกลุ่มเดิม ๆ แต่ปลายก็ไม่ได้ "ซี(เครียด)" เอ้ย "ซีเรียส" มากขนาดนั้นหรอกค่ะ ในความคิดของเราก็ทำงานกับใครก็ได้ ลองดูสักครั้ง ดูสิ "จะรอดมั้ย" ในใจคิดแบบนั้นในตอนแรก 5555
 
          ในช่วงแรก ๆ เลยกลุ่มของพวกเราก็มีปัญหาในหลายเรื่อง สำหรับตัวปลายเองคิดว่ามันเกิดจากความเกรงใจกันมากจนเกินไปในช่วงแรก ๆ ซึ่งเกิดจากความไม่สนิทสนมกันมากเท่าที่ควร แต่พอผ่านไปได้สักพักพวกเราก็เริ่มพูดคุยกัน ปรึกษาหารือกันในการทำงานมากขึ้น  ทำให้เริ่มสนิทสนมกันขึ้นตามลำดับ จนมาถึงงานชิ้นใหญ่ชิ้นสุดท้ายนี่แหละนะ นั่นก็คืองานผลิตนิตยสาร
 
          งานชิ้นใหญ่โตมโหฬารชิ้นนี้ 555 อาจจะเรียกเว่อร์ไปหน่อย แต่ปลายว่ามันเหมาะสมกับชื่อนี้แล้วล่ะ เพราะว่ามันเกิดจากการร่วมแรง ร่วมใจ ร่วมพลังของสมาชิกในกลุ่มมากที่สุด ทุกคนตั้งใจ และทุ่มเทมากกับงานชิ้นนี้ อดหลับอดนอน สะลึมสะลือ ล้มหมอนนอนเสื่อ(อันหลังนี้ล้อเล่น) 5555 ไม่มีใครเป็นอะไรหรอกเพราะชาวกลุ่ม "MoreThaN" แข็งแรง!!!!!!!!!!! แต่อุปสรรคก็มีมากนะ ถึงชาว "MoreThaN" เราจะแข็งแรงมาก แต่ก็มีซวนเซไปบ้างนิดหน่อย 555
          ปัญหาอย่างแรกเลยก็คือ.....การแบ่งหน้าที่กันทำงาน เพราะสมาชิกในกลุ่มอยากที่จะออกแบบตกแต่งคอลัมของตนด้วยตัวเอง ซึ่งการลงกราฟิกของแต่ละคนนั้นมีสไตล์ที่ไม่เหมือนกัน ต่างคนก็ต่างมีแนวที่เป็นของตนเอง เราจึงต้องแก้ปัญหานี้โดยการมานั่งทำงานด้วยกัน เริ่มจากการพูดคุยถึงสไตล์ของนิตยสารที่เราอยากได้ จากนั้นก็กำหนดให้แต่ละคนทำกราฟิกที่สามารถผสมผสานกันได้ลงตัวให้มากที่สุดในเล่มเดียว 
          ปัญหาที่สองคือ....สมาชิกแต่ละคนมีเวลาว่างที่ไม่ตรงกัน จึงทำให้การลงพิ้นที่สัมภาษณ์ หรือการนัดวันทำงาน ค่อนข้างที่จะเป็นไปได้ยากที่จะมาพร้อมกันทุกคน บางวันก็จะไม่ครบบ้าง แต่พวกเราก็จะมีการพูดคุยแชร์งานกันในภายหลัง
          ปัญหาข้อสุดท้ายคือ....ปัญหาด้านการเขียน ซึ่งนี่เป็นปัญหาสำคัญของทุกคนในกลุ่ม เพราะทุกครั้งทำงานกัน เพื่อน ๆ ก็จะบ่นเสมอว่า "การเขียน" นี่ยากจัง ยากเหลือเกิน อยากจะหนีไปให้พ้น 5555 ซึ่งปลายก็คิดว่ามันยากมากเลยนะคะ แต่ไม่หนีแน่นอน ต้องสู้ถึงจะชนะ สู้ตาย!!!!!!! เย้ เย้
         จะเห็นได้ว่าอุปสรรคก็มีให้เห็นกันไปแล้ว แต่อุปสรรคต่าง ๆ เข้ามาเพื่อให้พวกเราก้าวผ่านมันไปให้ได้ ดังนั้นถึงชาวกลุ่ม "MoreThaN" ถึงจะซวนเซยังไงก็ไม่มันยอมล้มอย่างแน่นอนค่ะ เพราะพวกเรามีเป้าหมายที่เหมือนกัน คือการก้าวผ่านอุปสรรคเพื่อไปสู่ "ความสำเร็จ"  
 
 
 
 
...........................
 
 
 
 
  
 ...........................
  
 
 
  
 
 ...........................
 
 
 
          ในที่สุด...นิตยสารที่พวกเราตั้งใจทำอย่างสุดความสามารถ ก็สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี การทำงานครั้งนี้ทำให้ปลายรู้ว่าตนเองถนัดที่จะทำสิ่งไหนมากที่สุด รู้ถึงข้อบกพร่องของตนเองที่ควรปรับปรุง และพัฒนาให้ดีมากยิ่งขึ้นในการทำงานครั้งต่อไป แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือทำให้ปลายหัดที่จะทำงานแบบกระบวนการกลุ่ม เพราะในครั้งนี้จะสำเร็จได้ต้องช่วยกันในทุก ๆ เรื่อง อีกทั้งหากเราทำงานแค่คนเดียว เราก็จะอยู่กับแค่ตนเอง จนไม่เห็นข้อบกพร่องของตน แต่หากเราทำงานร่วมกับผู้อื่น จะทำให้เราเปิดมุมมองใหม่ รับฟังผู้อื่นมากขึ้น และเห็นข้อบกพร่องของตนเองที่ควรพัฒนาต่อไป
 
 
 
...........................
 
 
 
 
ท้ายสุด...สุดท้าย
 
 
จากการงานชิ้นใหญ่โตมโหฬารชิ้นนี้
 
 
ก็เหลือเพียงคำว่า....
 
 
"MoreThaN" สุด ๆ
 
 
"ได้อีก" จริง ๆ 
 
 
"ภูมิใจ" มาก ๆ
 
 
และ
 
 
"มิตรภาพ" ดี ๆ
 
 
...........................
 
 
ขอขอบคุณ
 
 
"อาจารย์นัทธีรัตน์"
 
 
และ
 
 
เพื่อน ๆ กลุ่ม "MoreThaN" ทุกคน
 
  
...........................
 
 
 
 
 
 
...........................
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
วันนี้ปลายก็มาแชร์ประสบการณ์ดีดีให้ชาวบล๊อกทุกคนได้อ่านกัน
หลาย ๆ คนอาจจะเคยทำงานเป็นกลุ่มกับเพื่อน ๆ
หลาย ๆ คนอาจเจออุปสรรคมากมาย
หลาย ๆ คนอาจจะท้อไปบ้าง
แต่สุดท้ายแล้วมันก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยความสามัคคี
ปลายว่าการทำงานเป็นกลุ่มนี่มันก็ "น่าประทับ" ไม่น้อยเลยนะคะ ว่ามั้ยชาวบล๊อกทุกคน?
 
 
หมดเวลาแล้วสิ หมดเวลาแล้วสิ.....
วันนี้ปลายขอตัวไปนอนก่อนนะ วันหลังจะมาเล่าเรื่องราวดีดีให้อ่านอีก
ราตรีสวัสดิ์คร้า
บ้ายบายยย.....>_<